Manlalakbay

Kung saan tayo dalhin ng ating mga paa

Doon tayo magpapahinga.

Yun ang sabi mo nang ang puso ko'y malungkot

Ngunit dahil sayo'y naging masaya.

Nagpatuloy tayo sa paglalakbay

Tinungo ang daan ng lumbay

At lungkot ng mga pusong patay.

Mata mo'y aking nasilayan

Umaasang ika'y magsasabi na ako'y

Di mo iiwanan.

Ika'y ngumiti at ako'y naliwanagan

Pag-ibig mo'y totoo at di mapapantayan

Naniwala sa nakita,

Mga pasa'y naglaho ng parang bula,

Basag na puso'y nabuo na lang bigla

Sariling paniniwala nagbigay ng liwanag

Sa madilim na daan ng pusong nalunod na sa pagtitiwala.

Ngunit hindi nagtagal,katutuhana'y lumitaw

Masakit magpanggap

Ngunit pinilit ngumiti ng pusong may pighati

Umasang iibigin ng kahit konti.

Akala ko'y sabay tayong magpapahinga

Ngunit kailangan ko nang itigil ang aking mga paa

Pagkat' kailangan mo na ring makahanap

Ng mas maliwanag na lampara

Para samahan ang iyong pusong nag-iisa.

Pasensya na. Pinapalaya na kita.